|
Τί θα ‘θελα
Θα ήθελα να ζούσα σε ένα χώρο δημοκρατικό χωρίς φανατισμούς και αδιαφορία, ή επιγραμματικά όλοι μας να έχουμε σε όλα τα αξιώματα και στις τιμές το ίδιο δικαίωμα.
Σε ένα χώρο που να μην υπάρχει προσήλωση σε μια ιδέα σε ένα πολιτικό σύστημα σε μια ομάδα.
Διότι όσο σωστή και αν είναι μια ιδέα όσο αγνό και αν είναι ένα πολιτικό όραμα, όταν υπάρχει φανατισμός γεννιέται ειδικά στην πολιτική ένα τυφλό πάθος που δίνει παραμορφωμένες εικόνες.
Θα’ θελα μια δημοκρατία που να μοιάζει με ορχήστρα που όλα τα όργανα πρέπει να πειθαρχούν στις αρχές μιας συμμετρίας που παράγει τη μουσική αρμονία. Δεν μπορεί να ακούγεται ένα όργανο μόνο, αν θέλουμε δημοκρατία πρέπει ν’ ακούμε όλα τα όργανά της. Θα ήθελα ένα χώρο που κάθε ένας, να γνωρίζει ότι ρόλος του είναι μέσα στην ορχήστρα, όσο και αν νομίζει ότι σαν όργανο αναπαράγει την μουσική αρμονία μόνο του. Θα ήθελα κάθε ένας να γνωρίζει πώς πρέπει να στέκεται δίπλα στον συνάνθρωπό του με αγάπη και αυτοθυσία.
Ο άνθρωπος που αγαπά χάνει για να κερδίσει ο άλλος, προσφέρει για να χαρεί ο άλλος, αφαιρεί από τον εαυτό του και προσφέρει στον άλλο. Θα ήθελα ένα χώρο που ο αρχηγός να μην υπάρχει, να αναδεικνύεται στην πυραμίδα ένας μεταξύ ίσων και κάθε ένας στη θέση που αξιοκρατικά ανήκει.
Να μην δημιουργούνται αξίες από το ρουσφέτι, τίτλοι για κάποιο αυτοσκοπό. Να μην είναι το χρήμα κατάληψης θέσης σε άτομα που υλικά προσέφεραν στο χώρο μας. Στην κρίση όποια θέση και αν κατέχουμε να 'μαστε όλοι εθελοντές. ΑΓΑΠΗΤΕ Γρηγόρη αυτό που θέλω εγώ βλέπω να θέλεις και σύ. Γι’ αυτό είμαι δίπλα σου.
Αν ένας τέτοιος Δήμος δημιουργηθεί θα γεμίσεις τη ζωή των ανθρώπων του χθες και θα δώσεις το παράδειγμα στους ανθρώπους του αύριο.
Προχώρα σαν αρχηγός όλης της ορχήστρας.
Όλα τα όργανα βρίσκονται σε αρμονία.
Έτσι όμως καθώς αρχίζει η ζωή μας με το τί θα ‘θελα και έτσι τελειώνει.
|
