ΑΒΕΒΑΙΟ ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ

Θα είμαι ένας άνεργος νεόπτωχος των επόμενων ετών

Ζήκος Τσάβαλος, φροντιστής

«Ενας άνεργος νεόπτωχος των επόμενων ετών θα είμαι! Στο ταμείο ανεργίας με οδηγεί ο κ. Χατζηδάκης. Την ώρα μάλιστα που σύμβουλοι πληρώνονται πλουσιοπάροχα και μένει χωρίς στόλο η Ολυμπιακή.

Υστερα από εικοσαετή δουλειά, καλούμαι να αντιμετωπίσω ένα αβέβαιο μέλλον, εφόσον δεν πιστεύω ότι η εταιρεία θα παραμείνει στον ιδιώτη πάνω από 2 χρόνια. Πουθενά δεν υπάρχει η δέσμευση ότι αυτός που θα την αγοράσει δεν μπορεί να τη μεταπουλήσει.

Αλλωστε, η δυσφήμηση της εταιρείας και κατ επέκταση η δική μας είναι διαχρονική. Πριν από πέντε χρόνια χωρίστηκε σε δύο κομμάτια με τον νόμο 3185 του 2003 για μια ιδιωτικοποίηση που δεν έγινε και απολύσεις συναδέλφων που βάφτισαν εθελουσίες εξόδους!!! Ο νόμος αυτός είχε καταργήσει τις συλλογικές συμβάσεις που ίσχυαν τα τελευταία είκοσι χρόνια. Πρέπει ο υπουργός, μετά τις χθεσινές ανακοινώσεις, να είναι περήφανος που πετυχαίνει αυτό που ξεκίνησαν άλλοι. Να μετατρέψει τους 6 κύκλους της Ολυμπιακής σε 6 μηδενικά. Καταφέρνουν να βάλουν την ταφόπλακα στην εταιρεία και την ιστορία της.

Το μόρφωμα που θα προκύψει δεν θα έχει καμία σχέση με την Ολυμπιακή που γνωρίζουμε και δεν θα παρέχει την ασφάλεια για την οποία σεμνύνεται τώρα η εταιρεία. Παραδίδεται το 1/3 στους ανταγωνιστές της όταν μιλάει για το 65%.

Γιατί δεν μας λέει κάποιος με ποια λογική το καλοκαίρι προγραμματίζονταν σε καθημερινή βάση 41 δρομολόγια, την ώρα που τα αεροσκάφη ήταν μόλις 36; Καλά τα διαγγέλματα, αλλά εγώ από το σπίτι μου έφερνα υλικά για τις πτήσεις όταν κάποιοι ολιγωρούσαν και άφηναν την εταιρεία από προμήθειες. Οχι, δεν είμαι διατεθειμένος να μιλήσω με κανέναν για τον θάνατο της Ολυμπιακής...!».

ΘΕΑΤΕΣ ΣΕ ΕΝΑ ΔΡΑΜΑ

Απόλυση ή σύνταξη οι μόνες μας επιλογές

Γρηγόρης Κωνσταντέλλος, πιλότος

«Θα είμαστε θεατές σε ένα δράμα. Ενας πιλότος με τη δική μας εξειδίκευση δεν μπορεί να μεταταγεί πουθενά. Σύμφωνα με το μεγαλόπνοο σχέδιο, εγώ θα πρέπει να απολυθώ ή να βγω στη σύνταξη. Γιατί, όμως, να βγω στη σύνταξη όταν οι 125 συνάδελφοι που έφυγαν τον Δεκέμβρη του 03 ακόμα περιμένουν να πάρουν τα επιπλέον χρήματα τα οποία τους είχαν υποσχεθεί;

Η αναφορά σε εθελουσία έξοδο δεν είναι παρά ο μανδύας για απολύσεις. Η κατάσταση είναι έωλη, καθώς ο ιδιώτης αν έρθει θα προσλάβει κατά βούληση. Εμείς όταν πήραμε το ρίσκο τον Γενάρη να γίνουμε συνομιλητές δεχθήκαμε να είμαστε μέρος της λύσης και όχι του προβλήματος, αλλά ποτέ κανένας δεν μας κάλεσε να συζητήσουμε πάνω στις προτάσεις που καταθέσαμε.

Του δώσαμε τα όπλα, αλλά δεν τα χρησιμοποίησε για να φθάσουμε σήμερα σε αυτή την τόσο στημένη και υποκριτική κατάσταση. Το 65% αποτελεί ήττα για τον υπουργό και την κυβέρνηση. Εγώ δουλεύω από τα 20 στην εταιρεία. Μπορεί ως πιλότος της να είμαι περιζήτητος στο εξωτερικό, αλλά αυτή η εταιρεία είναι η ζωή μου, τρέχει μέσα στις φλέβες μου.

Η μαγεία της Ολυμπιακής δεν αντικαθίσταται με τίποτα, και γι αυτό αντιστέκομαι στον κανιβαλισμό που υπόκειται. Η αντίδρασή μας είναι Ολυμπιακή, όχι πολιτική ή κομματική».

ΑΠΟΓΝΩΣΗ

Δεν ξέρω τι να πω στα παιδιά μου

Κώστας Αρδαβάνης, τεχνικός

«Ο πεντάχρονος γιος μου όταν άκουσε ότι κλείνει η Ολυμπιακή με ρώτησε: κι εσύ, μπαμπά, τώρα τι δουλειά θα κάνεις; Τι να του απαντήσω όταν καλούμαι να αντιμετωπίσω μια κατάσταση που έχει εξελιχθεί στον χειρότερο εφιάλτη μου;

Θα χωρίσει ο κ. Χατζηδάκης την εταιρεία σε τρεις επιμέρους. Είναι η λογική του «διαίρει και βασίλευε» για να μας πουλήσει καλύτερα. Με προσβάλλει η απόφασή του γιατί πίσω απ όλα αυτά βρίσκεται η προσδοκία της Ευρωπαϊκής Ενωσης να δημιουργηθούν τρεις μεγάλοι αερομεταφορείς. Εχουν επιλέξει να λύσουν το πρόβλημα όχι με την ειλικρίνεια που θα άρμοζε, αλλά διατηρώντας έναν μύθο τη στιγμή κατά την οποία η τελευταία αποτίμηση, γιατί έκτοτε άλλη δεν έγινε, στο τέλος του 1992 έδειξε ότι η Ολυμπιακή παραπεμπόταν στην Ε.Ε. ως ελλειμματική, ενώ ουσιαστικά είχε πλεόνασμα. Το δυνατό χαρτί της Ολυμπιακής είναι η ασφάλειά της. Διώχνουμε αεροσκάφη που έρχονται στη βάση μας λόγω έλλειψης προσωπικού. Και σε αυτήν την εταιρεία βάζουμε λουκέτο; Παρ όλα αυτά, ο κ. Χατζηδάκης μετά τη δίωρη αναγγελία του προς τον επίδοξο αγοραστή δεν βρήκε να πει ένα θετικό γι αυτή την εταιρεία...! Είμαι από το 86 στην Ολυμπιακή, όταν η αεροπορική εταιρεία ήταν σπουδαία. Είχα γαλουχηθεί με την ιδέα της. Οι δεσμοί μου είναι άρρηκτοι. Ακόμα και σήμερα, όταν έχω ρεπό, παίρνω τα δυο παιδιά μου και ερχόμαστε εδώ στο αεροδρόμιο για να τους δείξω ό,τι αγαπώ πιο πολύ μετά την οικογένειά μου... Οταν η παγκόσμια αγορά οδεύει σε έλλειψη τεχνικών, εμείς εδώ τους βγάζουμε στη σύνταξη και μάλιστα με γνώση δεκαετίας στα αεροπλάνα τελευταίας τεχνολογίας...».

ΣΤΕΛΛΑ ΚΕΜΑΝΕΤΖΗ