Πέμπτη, 01 Μαϊος 2008 19:37
O Γρηγόρης Κωνσταντέλλος, συνδυάζει νιάτα, εξυπνάδα, εμπειρία ..
Ο Αντιδήμαρχος Διοίκησης και Οικονομικών, Αναπληρωτής Δημάρχου και πιλότος της Ολυμπιακής Αεροπορίας,Γρηγόρης Κωνσταντέλλος, μίλησε στον «ΠΑΛΜΟ» για όλους και για όλα, από τα προβλήματα της Ολυμπιακής Αεροπορίας μέχρι τις φήμες που τον θέλουν να είναι ο επόμενος υποψήφιος Δήμαρχος Βούλας.
Συνέντευξη στη ΜΑΡΙΑΝΝΑ ΜΑΡΜΑΡΑ
Ξεκίνησε τις σπουδές του στην Αεροπορική Ακαδημία. Ανήσυχο πνεύμα δεν έμεινε μόνο σε αυτό και συνέχισε τις σπουδές του στο Τμήμα Δημόσιας Διοίκησης του Παντείου Πανεπιστημίου με ειδίκευση στα Δημόσια Οικονομικά.
Έχει, επίσης, κάνει Μεταπτυχιακό πάνω στη Διοίκηση Αεροπορικών Εταιρειών στο Πανεπιστήμιο City του Λονδίνου.
Αυτή την περίοδο βρίσκεται στη μέση του Διδακτορικού του στο Αμερικανικό Πανεπιστήμίου ISN στο Παρίσι με κατεύθυνση Οικονομία κι Επιχειρήσεις.
Δηλώνει με καμάρι ότι είναι κάτοικος Βούλας από τότε που γεννήθηκε και δε μπορεί να φανταστεί τον εαυτό του να κατοικεί πουθενά αλλού.
Για να πει κάποιος ότι έχει φτιάξει έναν ασφαλή οικισμό πρέπει όλοι οι δρόμοι του Πανοράματος να κατασκευαστουν με στοιχεία αντιστηρίξεως, πράγμα που 8α χρειαστεί ένα κρατικό προϋπολογισμό! ^ 5
[Π]: Από πότε ασχολείστε με τα κοινά;
Γ. Κ.: Ασχολούμαι από το 1990. Αυτή είναι η τρίτη τετραετία που εκλέγομαι δημοτικός σύμβουλος. Πριν από αυτό είχα ασχοληθεί με τις μαθητικές κοινότητες και την κομματική νεολαία. Ενώ από το 1982 έως και το
1987 ίδρυσα και οργάνωσα την ΟΝΝΕΔ Βούλας κι ασχολήθηκα σε κεντρικό επίπεδο με την εκτελεστική επιτροπή. Από τον Ιανουάριο του 1988 ξεκίνησα να εργάζομαι ως συγκυβερνήτης στην Ολυμπιακή Αεροπορία.
[Π]: Ποια είναι η γνώμη σας για την Ολυμπιακή; Είστε υπέρ της διάλυσης της και της ιδιωτικοποίησης του καθενός κομματιού;
Γ. Κ.: Πέραν των άλλων ιδιοτήτων μου, από το 1990 έχω εμπλακεί στα συνδικαλιστικά, κι έχω διατελέσει στην Ένωση των Πιλότων της Ολυμπιακής σε πολλά πόστα, από μέλος, αναπληρωτής γραμματέας, πρώην πρόεδρος, ενώ αυτή την περίοδο είμαι αντιπρόεδρος. Γνωρίζω, λοιπόν, το πρόβλημα της Ολυμπιακής πολύ καλά και θεωρώ ότι η Ολυμπιακή είναι ένα ακατέργαστο διαμάντι το οποίο δυστυχώς η πολιτική βούληση το καθιστούσε πάντα ένα παιχνίδι στα χέρια της εκάστοτε κυβέρνησης. Η δυναμική της είναι πολύ μεγάλη, την έχουν χαρακτηρίσει σαν ένα αραβικό άλογο του οποίου του έχουν σπάσει τα πόδια και το έχουν βάλει μέσα στην πίστα να αγωνιστεί και παρ' ολ' αυτά έχει καταφέρει να τερματίσει. Εμείς σαν πιλότοι γενικότερα, και μάλιστα επί προεδρίας μου το 2001, ήμασταν και είμαστε ξεκάθαροι υπέρ μίας λύσης ιδιωτικοποίησης ως μονόδρομο. Δεν υπάρχει άλλη λύση. Και δυστυχώς οι προσπάθειες οι οποίες γίνονται από την κυβέρνηση είναι δειλές και επιδερμικές. Αυτό μας στεναχωρεί γιατί βλέπουμε μπροστά μας να διαμορφώνεται αδιέξοδο. Υπόψη ότι εμείς είμαστε παιδιά που έχουμε γαλουχηθεί μέσα στην Ολυμπιακή.
[Π]: Ας προχωρήσουμε την κουβέντα μας και θέματα του Δήμου Βούλας. Στη Βούλα θα έλεγα υπάρχει το εξής παράδοξο, εσείς μάλιστα που πετάτε και βλέπετε τη Βούλα από ψηλά θα το έχετε διαπιστώσει, ότι από όλο τον Υμηττό μόνο το Πανόραμα Βούλας είναι τόσο πυκνοκατοικημένο κι ενώ θεωρείται από τις καλύτερες κι ακριβότερες περιοχές της Αττικής υπάρχει ένα άθλιο αποχετευτικό σύστημα όπου η αποχέτευση του ενός βρίσκεται στην ταράτσα του γείτονα. Τι έχετε να πείτε για αυτή την κατάσταση;
Γ. Κ.: Πράγματι το Πανόραμα είναι μία πολύ ωραία συνοικία. Μπήκε στο σχέδιο πόλης στις αρχές της δεκαετίας του 1970. Οι κλίσεις του εδάφους είναι πάρα πολύ μεγάλες, ειδικά στο ορεινό Πανόραμα, και δημιουργούν συνθήκες σχεδόν απαγορευτικές για να φτιαχτεί υποδομή. Λέγοντας υποδομή εννοούμε δρόμους ενισχυμένους, ένα αποχετευτικό δίκτυο της προκοπής και άλλα. Αυτά λοιπόν λόγων των κλίσεων πρώτον καθυστέρησαν να γίνουν και δεύτερον το κόστος των έργων υποδομής ήταν περίπου τριπλάσιο από το κόστος των αντίστοιχων έργων στην υπόλοιπη περιοχή της Βούλας. Σήμερα πλέον είμαστε ευτυχείς να λέμε ότι εν έτη 2008 ολοκληρώθηκε το αποχετευτικό σύστημα του Πανοράματος. Αυτή τη στιγμή
που μιλάμε διενεργείται η τελευταία εργολαβία δύο δρόμων που είναι και οι τελευταίοι του Πανοράματος. Το έργο αυτό κόστισε πάρα πολύ και στο δήμο αλλά και στους δημότες. Για να πει κάποιος ότι έχει φτιάξει έναν ασφαλή οικισμό πρέπει όλοι οι δρόμοι του Πανοράματος να κατασκευαστούν με στοιχεία αντιστηρί-ξεως, πράγμα που θα χρειαστεί ένα κρατικό προϋπολογισμό!
[Π]: Όσον αφορά την κατάσταση των δρόμων του Πανοράματος, γυρνώντας κάποια χρόνια πίσω ένα Πυροσβεστικό ντελαπάρισε με απολογισμό δύο νεκρούς. Γ. Κ.: Εγώ θα ήθελα να πάμε σε αυτό που συνέβη στη Θεμιστοκλέους πριν 3 χρόνια, όταν σε μία μεγάλη καταιγίδα ένα μεγάλο τμήμα του δρόμου, περίπου 80 μέτρα, έπαθε μία διάβρωση και κατολίσθηση. Ο δρόμος αυτός για να φτιαχτεί, επειδή ήθελε ειδικές πασσαλώσεις, κόστισε περίπου 3 εκ ευρώ.
[Π]: Υπάρχει κίνδυνος και σε άλλους δρόμους του Πανοράματος να γίνει κάτι τέτοιο;
Γ. Κ.: Εμείς κάναμε μία γενική επιθεώρηση με γεωλόγους από το ΙΓΜΕ και μας διαβεβαίωσαν ότι δεν υπάρχει κίνδυνος αλλού. Εκεί συνέβη αυτό το γεγονός επειδή για να περαστεί αυτός ο δρόμος χωρίς να αλλάξουν τα υψομετρικά κάποιοι παλιοί ιδιοκτήτες μπάζωσαν το δρόμο. Ο δρόμος αυτός φτιάχτηκε πάνω σε φθαρτά υλικά, οπότε ήταν θέμα χρόνου να συμβεί κάτι τέτοιο. Επαναλαμβάνω ότι έχουν επιθεωρηθεί όλοι οι δρόμοι του Πανοράματος και δεν υπάρχει κίνδυνος να έχουμε άλλο παρόμοιο πρόβλημα.
[Π]: Παρ' ολ' αυτά, πάλι οι δρόμοι δεν είναι όπως θα έπρεπε να είναι
Γ.Κ.: Δείτε το χάρτη και θα διαπιστώσετε πως οι δρόμοι αρχίζουν και «κορδελιάζουν» όσο ανεβαίνουν προς τα πάνω και αυτό γιατί έπρεπε και στους ορεινούς λοφίσκους που διέπουν τις πλαγές να διέλθουν δρόμοι. Είναι η γεωμορφολογία τέτοια που επιβάλλει ένα τόσο δαντελωτό οδικό δίκτυο.
[Π]: Πηγαίνοντας προς το νεκροταφείο όπου όταν έχει κακοκαιρία κατεβαίνει μπάρα που εμποδίζει την είσοδο προς αυτό.
Γ. Κ.: Πρώτα από όλα να ξεκαθαρίσουμε ότι το θέμα του νεκροταφείου δεν έχει να κάνει σε σχέση με το νεκροταφείο έχει να κάνει με το πώς εμείς αντιμετωπίζουμε τα θέματα των λίγων δασικών εκτάσεων που έχουμε. Στη Βούλα υπάρχουν δύο δασικές εκτάσεις η μία είναι ο λόφος Τάσχεν πάνω από τα Πηγαδάκια και η άλλη είναι το ορεινό Πανόραμα το οποίο έχει δενδροφυτευτεί κατ' επανάληψη. Αυτό έχει την εξής διαδικασία την οποία την ορίζει ο Σύνδεσμος Προστασίας Ανάπτυξης Υμηττού (ΣΠΑΥ). Όταν βρισκόμαστε σε αντιπυρική περίοδο από τη δύση του ηλίου μέχρι την ανατολή κλείνουμε τους δρόμους πρόσβασης προς το δάσος. Η μπάρα, δηλαδή, κλειδώνει στο σημείο που είναι τα τελευταία σπίτια του Πανοράματος. Οι μόνοι οι οποίοι μπορούν να περάσουν επάνω είναι οι δημοτικοί υπάλληλοι οι οποίοι δουλεύουν στην καθαριότητα γιατί δίπλα στο νεκροταφείο όπως ξέρετε είναι ο χώρος καθαριότητας. Αυτό το μέτρο εμείς το επεκτείναμε καθ' όλη τη διάρκεια του έτους.
[Π]: Ο λόγος που προβήκατε σε κάτι τέτοιο είναι επειδή το χειμώνα υπάρχει κίνδυνος πλημμύρων;
Γ. Κ.: Ο λόγος είναι οι δρόμοι και η μορφολογία, θα δείτε ότι πάνω από το νεκροταφείο όλος ο χώρος είναι φαλακρός, κι εκεί συνήθως πηγαίνουν διάφοροι, όπως ζευγαράκια. Υπάρχει, λοιπόν, κίνδυνος να προκληθεί ατύχημα, επιπλέον πολύ σημαντικό είναι ότι κατά τη διάρκεια της νύχτας εδώ και πάρα πολλά χρόνια ανέβαιναν πάνω φορτηγά κι άδειαζαν ή μέσα στα δασικά ή στα πρανή μπάζα. Για το λόγο αυτό και για να προστατέψουμε αυτό το σημείο της Βούλας έχουμε προβεί σε αυτό το μέτρο που πολλές φορές μας φέρνει σε αντιπαράθεση με τους κατοίκους.
[Π]: Δηλαδή η μπάρα δεν κλείνει καθόλου κατά τη διάρκεια της ημέρας και για κανένα λόγο;
Γ. Κ.: Όχι, με τη δύση του ηλίου η πολιτική προστασία ανεβαίνει και κλείνει τη μπάρα και αυτό έχω την αίσθηση ότι είναι καλό. Βέβαια έχουμε παράπονα από κάποιους ανθρώπους που έχουν δικούς τους ανθρώπους θαμμένους στο νεκροταφείο. Μα και το νεκροταφείο έχει ώρες λειτουργίας, και δε μπορεί να πάει ο καθένας στο νεκροταφείο τη νύχτα.
[Π]: Κατεβαίνοντας τώρα προς τη λεωφόρο Βουλιαγμένης κι εδώ υπάρχει ένα παράδοξο σε σχέση με τη χρήση γης που ενώ είναι αδύνατον πλέον κάποιος να κατοικήσει επί της λεωφόρου αυτής, η χρήση είναι αμιγώς οικιστική. Αξιοπερίεργο είναι και το γεγονός ότι το Συμβούλιο της Επικρατείας (ΣτΕ) επιμένει πάνω σε αυτό. Λαμβάνοντας, λοιπόν, υπόψη ότι τα εμπορικά που υπάρχουν επί της λεωφόρου λειτουργούν παράνομα, τι έχετε να προτείνετε;
Γ. Κ.: Έχω άποψη πάνω στο θέμα. Να ξεκινήσουμε από το 1929 όταν βγήκε ένα Προεδρικό Διάταγμα που τότε αποφάσισε ότι η Βούλα μαζί με το Παλαιό Ψυχικό και την Ανθούσα θα είναι τρεις περιοχές αμιγούς κατοικίας. Εκείνη την περίοδο η Βούλα ήταν ένας εξοχικός οικισμός ο οποίος είχε μάλιστα έκταση 16 οικοδομικά τετράγωνα γύρω από την κεντρική πλατεία. Βεβαίως τότε ο νομοθέτης καλά έκανε και αποφάσισε εδώ να είναι ένας εξοχικός οικισμός. Να φανταστείτε ότι τότε δεν υπήρχε ούτε σύνδεση λεωφορείου. Το λεωφορείο έφτανε μέχρι το Παλαιό Φάληρο. Από εκεί και πέρα λοιπόν, μέχρι σήμερα έχει τρέξει πολύ νερό στο αυλάκι και η πόλη έχει μετατραπεί σε μία μεγάλη σύγχρονη πόλη περίπου 400 οικοδομικών τετραγώνων με αυξανόμενες τάσεις. Και συγχρόνως πέρα από 400 οικοδομικά τετράγωνα από την πόλη διέρχονται τρεις μεγάλοι άξονες κυκλοφορίας, η Παραλιακή, η Βουλιαγμένης και η λεωφόρος Βάρης-Βάρκιζας. Αυτό σημαίνει ότι η πόλη σχεδόν τριχοτομήθηκε από δρόμους όπου σηκώνουν πολύ μεγάλα κυκλοφοριακά φορτία όχι τοπικά, αλλά υπερτοπικά. Εάν σήμερα κάποιος έχει ιδιοκτησία πάνω στη Βουλιαγμένης σε ένα δρόμο όπου το κυκλοφοριακό φορτίο δημιουργεί περίπου από ό,τι έχουμε μετρήσει 80 με 84 ντεσιμπέλ θόρυβο, επιχειρήσει να χτίσει το σπίτι του και να μεγαλώσει εκεί τα παιδιά του, το μόνο που θα καταφέρει είναι νομίζω να τα τρελάνει. Θα μου πει κάποιος στον αντίλογο, «μα ήδη υπάρχουν κάποια σπίτια» και θα απαντήσω ότι βεβαίως υπάρχουν σπίτια τα οποία φτιάχτηκαν εκεί όταν δεν είχε διανοιχτεί η Βουλιαγμένης, από τη στιγμή που διανοίχτηκε η Βουλιαγμένης δεν υπάρχει τέτοιο θέμα. Ο Δήμος της Βούλας το 1993 έκανε το λεγόμενο ΓΠΣ, το Γενικό Πολεοδομικό Σχεδιασμό. Ο ΓΠΣ έδωσε δυνατότητα πάνω στους άξονες και μόνο εκεί για χρήσεις γενικής κατοικίας εξαιρώντας, όμως, όλες τις χρήσεις μέτριας και βαριάς όχλησης. Τα μόνα, δηλαδή, τα οποία επιτρέπονται επί των αξόνων είναι κτίρια γραφείων. Δεν επιτρέπονται ούτε καν πολυκαταστήματα και ο λόγος είναι για να μην υπάρξει πολύ μεγάλος κυκλοφοριακός φόρτος από ανθρώπους που θα φέρουν το αυτοκίνητο τους και κατά συνέπεια, το θόρυβο τους και τα καυσαέρια τους μέσα στην πόλη. Το κομμάτι, λοιπόν, του ΓΠΣ που αφορούσε τις χρήσεις γης έπεσε από το ΣτΕ ως αντισυνταγματικό γιατί η βούληση του νομοθέτη το 1929 ήταν διαφορετική. Το 2002 έγινε μία τροπολογία της κ. Παπανδρέου τότε υπουργού ΠΕΧΩΔΕ, που επέτρεψε να υπάρξει στον άξονα της Βουλιαγμένης δυνατότητα γενικής κατοικίας μόνο για κτίρια γραφείων και όχι καταστήματα. Η τροπολογία έπεσε πάλι με προσφυγή από το 5ο Τμήμα του ΣτΕ και ο λόγος που έπεσε ήταν ότι δεν είχε επαρκή περιβαλλοντική τεκμηρίωση. Αυτή τη στιγμή ο δήμος βρίσκεται πάλι στη διαδικασία εκπόνησης εκ νέου σχεδιασμού εξυπαρχής περιβαλλοντικών μελετών για να μπορέσουμε πλέον να πάμε σε μία συνολική ρύθμιση ξανά. Λέγοντας με αυτό εννοούμε ότι το Δημοτικό Συμβούλιο θα ψηφίσει ξανά χρήσεις γης για το ΓΠΣ.
[Π]: Πηγαίνοντας προς το νεκροταφείο όπου όταν έχει κακοκαιρία κατεβαίνει μπάρα που εμποδίζει την είσοδο προς αυτό.
Γ. Κ.: Πρώτα από όλα να ξεκαθαρίσουμε ότι το θέμα του νεκροταφείου δεν έχει να κάνει σε σχέση με το νεκροταφείο έχει να κάνει με το πώς εμείς αντιμετωπίζουμε τα θέματα των λίγων δασικών εκτάσεων που έχουμε. Στη Βούλα υπάρχουν δύο δασικές εκτάσεις η μία είναι ο λόφος Τάσχεν πάνω από τα Πηγαδάκια και η άλλη είναι το ορεινό Πανόραμα το οποίο έχει δενδροφυτευτεί κατ' επανάληψη. Αυτό έχει την εξής διαδικασία την οποία την ορίζει ο Σύνδεσμος Προστασίας Ανάπτυξης Υμηττού (ΣΠΑΥ). Όταν βρισκόμαστε σε αντιπυρική περίοδο από τη δύση του ηλίου μέχρι την ανατολή κλείνουμε τους δρόμους πρόσβασης προς το δάσος. Η μπάρα, δηλαδή, κλειδώνει στο σημείο που είναι τα τελευταία σπίτια του Πανοράματος. Οι μόνοι οι οποίοι μπορούν να περάσουν επάνω είναι οι δημοτικοί υπάλληλοι οι οποίοι δουλεύουν στην καθαριότητα γιατί δίπλα στο νεκροταφείο όπως ξέρετε είναι ο χώρος καθαριότητας. Αυτό το μέτρο εμείς το επεκτείναμε καθ' όλη τη διάρκεια του έτους.
[Π]: Ο λόγος που προβήκατε σε κάτι τέτοιο είναι επειδή το χειμώνα υπάρχει κίνδυνος πλημμύρων;
Γ. Κ.: Ο λόγος είναι οι δρόμοι και η μορφολογία, θα δείτε ότι πάνω από το νεκροταφείο όλος ο χώρος είναι φαλακρός, κι εκεί συνήθως πηγαίνουν διάφοροι, όπως ζευγαράκια. Υπάρχει, λοιπόν, κίνδυνος να προκληθεί ατύχημα, επιπλέον πολύ σημαντικό είναι ότι κατά τη διάρκεια της νύχτας εδώ και πάρα πολλά χρόνια ανέβαιναν πάνω φορτηγά κι άδειαζαν ή μέσα στα δασικά ή στα πρανή μπάζα. Για το λόγο αυτό και για να προστατέψουμε αυτό το σημείο της Βούλας έχουμε προβεί σε αυτό το μέτρο που πολλές φορές μας φέρνει σε αντιπαράθεση με τους κατοίκους.
[Π]: Δηλαδή η μπάρα δεν κλείνει καθόλου κατά τη διάρκεια της ημέρας και για κανένα λόγο;
Γ. Κ.: Όχι, με τη δύση του ηλίου η πολιτική προστασία ανεβαίνει και κλείνει τη μπάρα και αυτό έχω την αίσθηση ότι είναι καλό. Βέβαια έχουμε παράπονα από κάποιους ανθρώπους που έχουν δικούς τους ανθρώπους θαμμένους στο νεκροταφείο. Μα και το νεκροταφείο έχει ώρες λειτουργίας, και δε μπορεί να πάει ο καθένας στο νεκροταφείο τη νύχτα.
[Π]: Κατεβαίνοντας τώρα προς τη λεωφόρο Βουλιαγμένης κι εδώ υπάρχει ένα παράδοξο σε σχέση με τη χρήση γης που ενώ είναι αδύνατον πλέον κάποιος να κατοικήσει επί της λεωφόρου αυτής, η χρήση είναι αμιγώς οικιστική. Αξιοπερίεργο είναι και το γεγονός ότι το Συμβούλιο της Επικρατείας (ΣτΕ) επιμένει πάνω σε αυτό. Λαμβάνοντας, λοιπόν, υπόψη ότι τα εμπορικά που υπάρχουν επί της λεωφόρου λειτουργούν παράνομα, τι έχετε να προτείνετε;
Γ. Κ.: Έχω άποψη πάνω στο θέμα. Να ξεκινήσουμε από το 1929 όταν βγήκε ένα Προεδρικό Διάταγμα που τότε αποφάσισε ότι η Βούλα μαζί με το Παλαιό Ψυχικό και την Ανθούσα θα είναι τρεις περιοχές αμιγούς κατοικίας. Εκείνη την περίοδο η Βούλα ήταν ένας εξοχικός οικισμός ο οποίος είχε μάλιστα έκταση 16 οικοδομικά τετράγωνα γύρω από την κεντρική πλατεία. Βεβαίως τότε ο νομοθέτης καλά έκανε και αποφάσισε εδώ να είναι ένας εξοχικός οικισμός. Να φανταστείτε ότι τότε δεν υπήρχε ούτε σύνδεση λεωφορείου. Το λεωφορείο έφτανε μέχρι το Παλαιό Φάληρο. Από εκεί και πέρα λοιπόν, μέχρι σήμερα έχει τρέξει πολύ νερό στο αυλάκι και η πόλη έχει μετατραπεί σε μία μεγάλη σύγχρονη πόλη περίπου 400 οικοδομικών τετραγώνων με αυξανόμενες τάσεις. Και συγχρόνως πέρα από 400 οικοδομικά τετράγωνα από την πόλη διέρχονται τρεις μεγάλοι άξονες κυκλοφορίας, η Παραλιακή, η Βουλιαγμένης και η λεωφόρος Βάρης-Βάρκιζας. Αυτό σημαίνει ότι η πόλη σχεδόν τριχοτομήθηκε από δρόμους όπου σηκώνουν πολύ μεγάλα κυκλοφοριακά φορτία όχι τοπικά, αλλά υπερτοπικά. Εάν σήμερα κάποιος έχει ιδιοκτησία πάνω στη Βουλιαγμένης σε ένα δρόμο όπου το κυκλοφοριακό φορτίο δημιουργεί περίπου από ό,τι έχουμε μετρήσει 80 με 84 ντεσιμπέλ θόρυβο, επιχειρήσει να χτίσει το σπίτι του και να μεγαλώσει εκεί τα παιδιά του, το μόνο που θα καταφέρει είναι νομίζω να τα τρελάνει. Θα μου πει κάποιος στον αντίλογο, «μα ήδη υπάρχουν κάποια σπίτια» και θα απαντήσω ότι βεβαίως υπάρχουν σπίτια τα οποία φτιάχτηκαν εκεί όταν δεν είχε διανοιχτεί η Βουλιαγμένης, από τη στιγμή που διανοίχτηκε η Βουλιαγμένης δεν υπάρχει τέτοιο θέμα. Ο Δήμος της Βούλας το 1993 έκανε το λεγόμενο ΓΠΣ, το Γενικό Πολεοδομικό Σχεδιασμό. Ο ΓΠΣ έδωσε δυνατότητα πάνω στους άξονες και μόνο εκεί για χρήσεις γενικής κατοικίας εξαιρώντας, όμως, όλες τις χρήσεις μέτριας και βαριάς όχλησης. Τα μόνα, δηλαδή, τα οποία επιτρέπονται επί των αξόνων είναι κτίρια γραφείων. Δεν επιτρέπονται ούτε καν πολυκαταστήματα και ο λόγος είναι για να μην υπάρξει πολύ μεγάλος κυκλοφοριακός φόρτος από ανθρώπους που θα φέρουν το αυτοκίνητο τους και κατά συνέπεια, το θόρυβο τους και τα καυσαέρια τους μέσα στην πόλη. Το κομμάτι, λοιπόν, του ΓΠΣ που αφορούσε τις χρήσεις γης έπεσε από το ΣτΕ ως αντισυνταγματικό γιατί η βούληση του νομοθέτη το 1929 ήταν διαφορετική. Το 2002 έγινε μία τροπολογία της κ. Παπανδρέου τότε υπουργού ΠΕΧΩΔΕ, που επέτρεψε να υπάρξει στον άξονα της Βουλιαγμένης δυνατότητα γενικής κατοικίας μόνο για κτίρια γραφείων και όχι καταστήματα. Η τροπολογία έπεσε πάλι με προσφυγή από το 5ο Τμήμα του ΣτΕ και ο λόγος που έπεσε ήταν ότι δεν είχε επαρκή περιβαλλοντική τεκμηρίωση. Αυτή τη στιγμή ο δήμος βρίσκεται πάλι στη διαδικασία εκπόνησης εκ νέου σχεδιασμού εξυπαρχής περιβαλλοντικών μελετών για να μπορέσουμε πλέον να πάμε σε μία συνολική ρύθμιση ξανά. Λέγοντας με αυτό εννοούμε ότι το Δημοτικό Συμβούλιο θα ψηφίσει ξανά χρήσεις γης για το ΓΠΣ.
[Π]: Πόσο χρόνο θα πάρει αυτή η διαδικασία;
Γ. Κ.: Περίπου τρία χρόνια. Όμως ταλαιπωρούμαστε πάρα πολύ και όχι μόνο εμείς. Γνωρίζετε ότι τα φροντιστήρια που λειτουργούν στην πόλη είναι όλα παράνομα;
[Π]: Πηγαίνοντας προς την Καλύμνου, θα ξέρετε ότι οι κάτοικοι έχουν ζητήσει να μετατραπεί σε δρόμο ήπιας κυκλοφορίας. Ποιά είναι η δική σας γνώμη; Γ. Κ.: Εγώ ασπάζομαι την άποψη όχι μόνο να γίνει δρόμος ήπιας κυκλοφορίας, αλλά να ξαναγίνει δημοτικός δρόμος όπως και είναι. Δεν είναι λεωφόρος, είναι οδός. Αυτός ο δρόμος άνοιξε τόσο φαρδύς όταν η Βουλιαγμένης δεν είχε ακόμη διανοιχτεί κι έπρεπε με κάποιο τρόπο να συνδέσουν τη Βουλιαγμένης με τη Βάρης. Έτσι άνοιξαν την οδό Καλύμνου που το πρώτο της κομμάτι ονομάζεται Διγενή, για να υποστηρίξει την κυκλοφορία μέχρις ότου να διανοιχτεί μέχρι κάτω η Βουλιαγμένης. Μάλιστα εν έτει είχε υπάρξει και το εξής επιχείρημα στην τότε κοινότητα επειδή είχαμε και τα προβλήματα με τους Τούρκους, ότι αυτό το συγκεκριμένο σημείο μπορούσε να λειτουργήσει και ως πεδίο προσγείωσης μαχητικών αεροσκαφών σε περίπτωση που θα βομβαρδιζόταν το Ελληνικό. Μιλάμε για ιστορίες με φίδια! Μετά το 1985-86 διανοίχτηκε η Βουλιαγμένης, όμως είχε ήδη δημιουργηθεί ένα 5ΐ3ΐυδ α,υο κι όχι μόνο αυτό, αλλά όταν το 2002-2003 άρχισαν να φτιάχνουν τις ολυμπιακές διαδρομές, η οδός Καλύμνου μπήκε μέσα στα ολυμπιακά δίκτυα και το πρόβλημα τριχοτόμησης της πόλης επιβαρύνθηκε περαιτέρω. Η συγκεκριμένη ανατολική συνοικία της Βούλας διχοτομείται από την Καλύμνου κι ενώ ποτέ ρυμοτομικά η Καλύμνου δεν έχει υπάρξει δρόμος ταχείας κυκλοφορίας τώρα έχει μετατραπεί σε δρόμο ταχείας κυκλοφορίας. Εγώ πιστεύω ότι η Καλύμνου πρέπει να περιέλθει ξανά στην προγενεστέρα κατάσταση, δηλαδή να γίνει μία απλή οδός.
[Π]: Αυτό πώς θα σκοπεύετε να το επιτύχετε;
Γ. Κ.: Σήμερα ο δρόμος έχει νησίδα και δύο κυκλοφορίες ανά κατεύθυνση. Το ρεύμα που πάει προς τη Βούλα θα μπορούσε να κλείσει και να γίνει μία ζώνη πρασίνου ή ποδηλατοδρόμος, να μείνει μόνο το ρεύμα προς τη Βάρη που θα γίνει δημοτικός δρόμος. Έτσι θα σταματήσει πλέον όλη κυκλοφορία της Αττικής να περνά μέσα από την οδό Καλύμνου.
[Π]: Αυτό πότε θεωρείτε ότι θα πραγματοποιηθεί; Έχετε καταθέσει αυτή σας την άποψη στο Δημοτικό Συμβούλιο;
Γ. Κ.: Δεν την έχω καταθέσει στο Δημοτικό Συμβούλιο, αλλά στη δημοτική αρχή η οποία σε αυτή τη φάση δεν συμφωνεί με τη δική μου άποψη. Και βέβαια υπάρχουν και θέματα που φεύγουν από το επίπεδο του δήμου και υπάγονται στο ΥΠΕΧΩΔΕ. Έχω, όμως, την αίσθηση ότι με τον τρόπο που σας περιέγραψα λύνεται το πρόβλημα.
[Π]: Πηγαίνοντας λίγο πιο δίπλα, πάνω από την περιοχή του 2ου Γυμνασίου και Λυκείου στην οδό Προόδου όπου ο χώρος έχει προταθεί να δοθεί για αθλητικές δραστηριότητες όπως κλειστό κολυμβητήριο. Αυτό ενώ συζητείται εδώ και πολλά χρόνια, παραμένει οικόπεδο, γεγονός που έχει προκαλέσει ανησυχία ότι θα το χάσει ο δήμος, και θα αποχαρακτηριστεί με δικαστικές αποφάσεις. Τι συμβαίνει πραγαμτικά;
Γ. Κ.: Ο Δήμος δεν έχει βέβαια τίτλους, γνωρίζει όμως κατά δήλωση των ιδιοκτητών πού ανήκει τι. Σήμερα αυτό θεωρείται ιδιοκτήτη περιοχή. Συγκεκριμένα είναι ένας από τους 2 χώρους στη Βούλα που έχει παραμείνει εκτός σχεδίου. Ο ένας χώρος είναι αυτός και ο άλλος είναι στη συμβολή λεωφόρου Βάρης και Παραλιακής. Ο λόγος που αυτές οι δύο περιοχές έχουν μείνει εκτός σχεδίου είναι προφανής. Όταν είχε γίνει ο αρχικός σχεδιασμός της πόλης υπήρχε σκέψη ότι μπορεί να δημιουργηθούν ανισόπεδοι κόμβοι, έτσι άφησαν την περιοχή εκτός σχεδίου ώστε σε περίπτωση που χρειαστεί να την απαλλοτριώσουν, να την απαλλοτριώσουν σε πολύ χαμηλότερη τιμή. Η μία λοιπόν ήταν ένας ανισόπεδος κόμβος στα Πηγαδάκια και το άλλο θα ήταν ένας ανισόπεδος κόμβος που θα συνέδεε τη Γούναρη, τη λεωφόρο Βουλιαγμένης και την Πρίγκηπος Πέτρου. Αυτά πλέον έχουν τερματίσει κι έχει τελεσίδικα αποφασίσει το ΥΠΕΧΩΔΕ ότι εδώ κόμβοι δεν θα γίνουν γιατί δεν το σηκώνει η κυκλοφορία. Άρα και οι δύο αυτές περιοχές πρέπει να μπουν στο σχέδιο πόλης και αυτό το λέω γιατί πλέον γίνεται η λεγόμενη εισφορά σε γη. Περίπου το 40% αυτών των εκτάσεων περιέρχονται σε δημοτική χρήση και ιδιοκτησία. Η μία περιοχή κάτω στα Πηγαδάκια είναι 16 στρέμματα και η άλλη είναι επίσης 16-17 στρέμματα, αυτό σημαίνει ότι ο δήμος θα πάρει του 40% των περιοχών. Και βέβαια επειδή το αθλητικό κέντρο- αυτό που υπάρχει πάνω από την πλατεία Ηρώων Πολυτεχνείου- του δήμου της Βούλας ήδη είναι κορεσμένο, πρέπει να γίνει ένα πρότυπο αθλητικό κέντρο με κλειστό γυμναστήριο, με κολυμβητήριο με γήπεδα αντισφαίρισης... Υπάρχει χώρος και δυνατότητα. Είναι ελεύθερο και μιλάμε για το κομμάτι όχι που είναι προς τη Βουλιαγμένης, αλλά για το κομμάτι που είναι προς τα πίσω. Όσον αφορά το κομμάτι που είναι στα Πηγαδάκια ήδη από το ΓΠΣ του 1993 έχει αποφασιστεί ότι θα γίνει πάρκο το οποίο χρειάζεται στην περιοχή. Η περιοχή αυτή είναι λίγο επιβαρημένη επειδή δεν έχει πάρκο. Δεν υπάρχει, λοιπόν, κανένας λόγος να φοβάται κανείς ότι θα χαθεί η περιοχή. Η περιοχή δεν είναι ιδιοκτησία του δήμου Βούλας, είναι ιδιωτών, αλλά το 40% μπορεί να περιέλθει. Όταν θα πάμε να εντάξουμε την περιοχή αυτή στο σχέδιο θα πρέπει να εμφανιστούν οι ιδιοκτήτες και να φέρουν και τους τίτλους ιδιοκτησίας. Το πρώτο πράγμα που θα κάνουμε είναι να ελέγξουμε τη νομιμότητα των τίτλων, αλλά δεν πρέπει κανείς να φοβάται ότι έχουμε μία ιδιοκτησία την οποία θα χάσουμε. Δεν υφίσταται τέτοιο θέμα.
[Π]: Από ό, τι καταλαβαίνω, όμως, κάτι τέτοιο θα καθυστερήσει
Γ. Κ.: Θα καθυστερήσει και η δική μου εκτίμηση είναι ότι κάτι τέτοιο έπρεπε ήδη να έχει γίνει, να έχει ενταχθεί η περιοχή στο σχέδιο, να έχουμε ήδη βρει χώρους οι οποίοι θα προορίζονταν για αθλητικές εγκαταστάσεις τις οποίες και χρειάζεται η περιοχή. Το ότι σήμερα δεν έχουμε πισίνα ούτε κλειστή ούτε υπαίθρια σε ένα ναυτικό παραλιακό δήμο είναι κρίμα. Τα παιδιά τα δικά μας φεύγουν και πάνε ή στη Βουλιαγμένη ή στη Γλυφάδα ή στον Αγ. Κοσμά.
[Π]: Κατευθυνόμενοι τώρα προς την κεντρική πλατεία Ιμίων όπου αντί για πλατεία βλέπουμε ένα παράδεισο των εβίθδ. Επίσης, δεν υπάρχει δυνατότητα για υπαίθριες δημοτικές πολιτιστικές εκδηλώσεις, πού γίνονται τέτοιου είδους εκδηλώσεις;
Γ. Κ.: Αυτό δεν είναι ακριβές. Πρώτα από όλα η μορφή της πλατείας είναι παραλληλόγραμμη γιατί το ρυμοτομικό της περιοχής όρισε εκείνη την περιοχή όχι να είναι πλατεία, αλλά να είναι δρόμος. Κανονικά, δηλαδή, ο δρόμος ο οποίος ξεκινά από το Ασκληπιείο και πάει από την πλατεία της Βούλας στην παραλιακή λεωφόρο είναι δρόμος που σύμφωνα με το ρυμοτομικό έχει ανά κατηγορία δύο λωρίδες κυκλοφορίας. Θα ήταν κανονικός δρόμος με δύο ρεύματα ανά κατηγορία όπως είναι τώρα η Καλύμνου. Δε θα υπήρχε, δηλαδή, πλατεία και πεζόδρομος. Επιπλέον, το κομμάτι που είναι πράσινο και στο οποίο κτίστηκε και το πνευματικό κέντρο θα ήταν δρόμος. Το ότι σήμερα δεν είναι δρόμος οφείλεται στην πρωτοβουλία της τότε δημοτικής αρχής εν έτει 1988-89 με αποτέλεσμα την αλλαγή του ρυμοτομικού και την μετατροπή σε πλατεία. Το 1994-5 έγινε η πλατεία με τη σημερινή της μορφή. Πολιτιστικές εκδηλώσεις εκεί δεν γίνονται γιατί ο μόνος χώρος που υπάρχει είναι ο χώρος του ελεύθερου ρβΓκίηα κάτω από την εκκλησία. Εκεί γίνονται ως επί το πλείστον πολιτικές ή παραταξιακές εκδηλώσεις σε περίοδο εκλογών. Οι πολιτιστικές εκδηλώσεις ως επί το πλείστον γίνονται στο Πολιτιστικό κέντρο Ιωνία δίπλα από το Δημαρχείο, στην αίθουσα του Δημοτικού Συμβουλίου, στο υπαίθριο θέατρο Βέμπο δίπλα από το λιμάνι, στα αμφιθέατρα των σχολείων και σε κάποιες περιπτώσεις στο γήπεδο του Αρη Βούλας. Και βέβαια άλλου είδους εκδηλώσεις γίνονται και στην πλατεία Πανοράματος, όπως τα Κούλουμα που οργανώνει είτε ο δήμος είτε ο σύλλογος. Αυτό που γίνεται στην κεντρική πλατεία είναι τα αποκριάτικα και χριστουγεννιάτικα παιδικά πάρτι όπου πραγματοποιείται και ο στολισμός. Αυτά δεν είναι εκδηλώσεις ευρείας κλίμακας, να απευθύνονται, δηλαδή, σε κοινό 2 με 3 χιλιάδων ανθρώπων. Αυτό το οποίο χρήζει άμεσης επίλυσης είναι το κυκλοφοριακό πρόβλημα στην πλατεία. Και το κυκλοφοριακό πρόβλημα είναι αλληλένδετο με το θέμα που συζητήσαμε και προηγουμένως των χρήσεων γης. Να σας πω μόνο ότι στην πλατεία της Βούλας λειτουργούν 24 τράπεζες σε 200 μέτρα. Μόνο και μόνο οι υπάλληλοι να παρκάρουν τα αυτοκίνητα τους έκλεισε η πλατεία. Για να αποσυμφωρηθεί το κυκλοφοριακό αυτή την περίοδο βρισκόμαστε στη μελέτη των περιβαλλοντικών όρων για τη δημιουργία υπογείου γκαράζ. Εκεί που υπάρχει το υπαίθριο γκαράζ μπροστά από την εκκλησία να γίνει ένας διόροφος υπόγειος χώρος στάθμευσης, κάτι που δεν είναι εύκολο να γίνει, όπως καταλαβαίνετε, γιατί χρειάζονται χρήματα να επενδυθούν. Το θέμα, λοιπόν, της πλατείας έχει να κάνει και με το θέμα της ελεγχόμενης στάθμευσης που βρίσκεται στην τελική της φάση.
[Π]: Θα βάλετε εισητήριο;
Γ. Κ.: Ναι, θα μπει ένα αντίτιμο για να αποφευχθούν γεγονότα, όπως αυτός που θέλει να πάει στην Αθήνα κι έρχεται και παρκάρει το αυτοκίνητο του για να πάρει το λεωφορείο να μην το παρκάρει εκεί και να το παρκάρει τρεις δρόμους πιο πάνω.
[Π]: Αυτό, βέβαια, είναι αναμενόμενο να προκαλέσει αντιδράσεις κρίνοντας και από παλαιότερες απόπειρες άλλων δήμων. Πώς θα αντιμετωπίσετε ενδεχόμενες αντιδράσεις;
Γ. Κ.: Μπορεί να προκαλέσει αντιδράσεις, όμως δε μπορούμε σήμερα τον άνθρωπο ο οποίος θα θέλει να περάσει για μία ώρα να κάνει τις δουλειές του μέσα από το εμπορικό κέντρο της πόλης να τον διώχνουμε γιατί δεν θα υπάρχει χώρος να παρκάρει το αυτοκίνητο του.
Σελ. 6 «Ο ΠΑΛΜΟΣ ΤΗΣ ΓΛΥΦΑΔΑΣ»
ΣΑΒΒΑΤΟ 10 ΜΑΪΟΥ 2008
Σελ. 6 «Ο ΠΑΛΜΟΣ ΤΗΣ ΓΛΥΦΑΔΑΣ»
ΣΑΒΒΑΤΟ 10 ΜΑΪΟΥ 2008